Opbouw scholing

De Specialisatie Trauma en het lijf, niveau 1 is een vierluik. Voorheen waren dit vier opeenvolgende nascholingen die verder zijn uitgewerkt naar een compact geheel waarin de cursist voldoende kennis en vaardigheden heeft om traumabehandeling te doen bij enkelvoudig trauma.

Bij niveau 2 zal eveneens een vierluik zijn met o.a. aandacht voor algemene problematiek bij complexer trauma (zoals specifieke kennis en behandelingsvaardigheden omtrent bijvoorbeeld schaamte en grenzen). Het laatste vierluik, niveau 3, behelst o.a. specifieke kennis en vaardigheden die het lijf kunnen ‘ontdaderen’, het volwassen bewustzijn nog meer kunnen ondersteunen etc.

Er zal voor niveau 1, 4x 24 SBU worden aangevraagd.

Concrete doelstelling(en) en leerdoelen per tweedaagse:

Kennis, vaardigheden en inzicht verkrijgen omtrent de samenhang van trauma en het lichaam, op basis waarvan eigen grenzen en vaardigheden alsook de mogelijkheden en vaardigheden tot behandeling duidelijk worden.

Trauma 1: en het lijf

(zie: Trauma 1: en het lijf)

• kennis wordt aangeboden omtrent de symptomen bij traumatische herinneringen, arousal herkennen en reguleren.
• oefeningen waardoor vaardigheden worden geleerd omtrent het herkennen van de symptomen en helpen cliënt te reguleren.
• kennis wordt aangeboden omtrent de verschillen tussen trauma- en gehechtheidsproblematiek.
• oefeningen komen aan bod waardoor vaardigheden worden geleerd omtrent stabilisatietechnieken.
• aandacht voor casuïstiek, inbreng van ervaringen in cliëntcontact/-behandeling.
• aandacht voor zelfreflectie, zowel persoonlijk als in therapeutschap.

Trauma 2: dissociatie

(zie: Trauma 2: dissociatie)

• kennis wordt aangeboden omtrent het mechanisme en de functie van dissociatie.
• oefeningen komen aan bod waardoor vaardigheden worden geleerd om dissociatie te herkennen en te verminderen.
• inzicht wordt gegeven in het ontstaan van structurele dissociatie (o.a. structureel dissociatiemodel, J. Fischer).
• aandacht voor casuïstiek, inbreng van ervaringen in cliëntcontact/-behandeling.
• aandacht voor zelfreflectie, zowel persoonlijk als in therapeutschap.

Trauma 3: verdeeld zijn

(zie: Trauma 3: verdeeld zijn)

• kennis wordt aangeboden omtrent verdeeld zijn/fragmentatie en het herkennen, met name in het lijf.
• oefeningen aan bod komen waardoor vaardigheden worden geleerd om de cliënt te begeleiden tot een betere interne samenwerking met de delen.
• aandacht voor casuïstiek, inbreng van ervaringen in cliëntcontact/-behandeling.
• aandacht voor zelfreflectie, zowel persoonlijk als in therapeutschap.

Trauma 4: verwerking uit het lijf

(zie: Trauma 4: verwerking uit het lijf)

• kennis wordt aangeboden omtrent het ontvouwen van gestagneerde defensies.
• hoe ontvouwen de sleutel is voor de verwerking van traumatische herinneringen in het lijf.
• oefeningen komen aan bod waardoor vaardigheden worden geleerd om de gestagneerde defensies te ontvouwen naar mobiele defensies.
• kennis en oefeningen omtrent lichaamsgerichte traumaverwerking en het aanbieden hiervan via een bottom-up approach.
• aandacht voor casuïstiek, inbreng van ervaringen in cliëntcontact/-behandeling.
• aandacht voor zelfreflectie, zowel persoonlijk als in therapeutschap.

GEÏNSPIREERD? Meld je dan aan via: scholing@2thepoint.life.

Opbouw scholing

De Specialisatie Trauma en het lijf, niveau 2 is een verdieping en verbreding van niveau 1. Waar niveau 1 de basis omvatte om enkelvoudige traumaverwerking te kunnen doen, bevat niveau 2 de kennis en vaardigheden om tot verdere verdieping omtrent trauma te komen.

Niveau 2 omvat vijf blokken van twee dagen. Er is aandacht voor de volgende onderwerpen: symbolisch werken, grenzen en aanraking, schaamte, polyvagale insteek en het behandelproces.

1. Het proces van traumabehandeling (meer info blok 1): er is een globale overeenstemming hoe traumabehandeling procesmatig in te steken: stabilisatie, traumaverwerking en integratie. Hoewel dit nagenoeg overal wordt gehanteerd, is niet iedereen het hierover eens. In deze tweedaagse laten we beide zijden naar voren komen en zullen de voors en tegens in het licht worden gezet. Daarnaast is er meer dan slechts fasering zoals een traumabehandeling vaak wordt afgeschilderd. Wat zijn de voorwaarden om wel of niet van start te kunnen gaan met het werkelijk aangaan van de traumatische herinneringen wanneer we dit vanuit het lijf bezien? Wat betekent dat voor het proces daarvoor of daarna? Hoe betrekken wij het sociale betrokkenheidssysteem in de traumabehandeling? Veel vragen waar we gedurende twee dagen antwoorden op zullen proberen te vinden. (Zie meer info: Het proces van traumabehandeling)
2. Symbolisch werken in traumabehandeling (meer info blok 2): het ervaren van de binnenwereld van de trauma-overlever is complex. De traumatische ervaringen hebben de binnenwereld niet alleen bedreigd maar ook ontwricht en soms zelfs gedeeltelijk ontoegankelijk gemaakt. Om de cliënt te helpen te kunnen kijken naar de traumatische ervaring, is het naar buiten brengen van dat wat levensbedreigend was middels symbolisch werken, een uiterst effectieve methodiek. Symbolisch werk stimuleert het vormen van representaties en het verwoorden van ervaringen. Juist het kunnen vormen van een representatie is een essentie om tot traumaverwerking te kunnen komen. Aan de hand van voorbeelden, het zelf aangaan van diverse oefenvormen, etc. wordt uitgelegd en ervaren waarom bovenstaande het geval is (Zie meer info: Symbolisch werken in traumabehandeling)
3. Grenzen en aanraken bij trauma-overlevers (meer info blok 3): een potentieel traumatische ervaring wordt daadwerkelijk een traumatische herinnering wanneer de ervaring te overspoelend was voor het lijf. Daarin ligt besloten dat die betreffende ervaring grensoverschrijdend was. Juist daarna is er een gebrekkig of ontbrekend besef van eigen (lichaams)grenzen omdat trauma-overlevers, zeker bij vroegkinderlijk trauma, hebben geleerd zich uit te leveren en traumatische ervaringen af te splitsen. Herstel van grenzen en de mogelijkheid tot aanraking waarbij niet wordt uitgeleverd of een andere animale defensie benodigd is, is fundamenteel. Echter binnen lichaamsgerichte traumabehandeling, is instrumentele aanraking meestal een gegeven en daartoe is het van belang dat dit zonder defensie en met integratieve toestemming tot stand komt. (Zie meer info: Grenzen en aanraking bij trauma-overlevers)
4. De kern van trauma: schaamte (meer info blok 4): deze gevoelens vanuit defensie zijn mogelijk de diepste defensieve ‘emoties’ die de mens kent. Het is een ontregelende en maar zeer moeizaam in beweging komende zwaarte die veel trauma-overlevers met zich meedragen. Er wordt ingegaan op de functie van schaamte, functionele en disfunctionele schaamte en wat dit bewerkstelligt in het lijf. Bovenal wordt verhelderd hoe niet-functionele schaamte kan worden behandeld en welke rol het lijf daarin kan spelen. (Zie meer info: De kern van trauma: schaamte)
5. Polyvagale insteek bij traumabehandeling (meer info blok 5): deze theoretische en praktische insteek doet opgang binnen Nederland en is een essentiële schakel in de traumabehandeling; juist vanuit het lijf. In combinatie met Daniel Siegels ‘window of tolerance’ (WOT) en Pat Ogdens Modulation Model, is de polyvagaaltheorie een belangrijke bouwsteen om trauma te kunnen behandelen. Vanuit de polyvagaaltheorie kunnen we diepgaander kijken naar hoe traumabehandeling plaats moet vinden, welke factoren en voorwaarden daar als essentieel worden gezien en hoe het lijf wordt meegenomen. (Zie meer info: Polyvagale insteek bij traumabehandeling)

GEÏNSPIREERD? Meld je dan aan via: scholing@2thepoint.life.