Ik lees een mooi citaat van de man die de Hakomi methode heeft ontwikkeld: Ron Kurtz. Zijn woorden geven me stof tot nadenken en ik neem jullie daarin mee. Al op pagina 6 van zijn boek ‘Body-centered psychotherapy’ geeft hij aan dat we onze cliënten vooral helpen om ‘verder te gaan’. ‘To move on’, refereert hij naar de woorden van Carl Jung.
‘To move on’. Dat is een belangrijk gegeven… en wat is dat dan precies? Verdergaan? Waar je was gebleven, daar waar je ooit was? Waar je in je verleden bent gestagneerd en je een manier vindt om die blokkade op te heffen? Het laatste is wat hij vooral aangeeft: je helpt je cliënten om die groeiblokkade op te heffen en verder te gaan op een pad dat door haar of hem belopen kan worden.
Ondanks dat sommige cliënten aangeven weer dat te willen kunnen wat ze ooit konden, maak ik ze duidelijk dat dat niet mijn insteek zal zijn en wanneer ze die zoektocht wel willen, ze een andere therapeut nodig hebben. Er worden in dat geval veel aspecten van het vastlopen genegeerd, hetgeen onherroepelijk tot een volgende stagnatie zal leiden. Er dient immers een nieuw pad te worden gevonden.
Sommige cliënten zijn ontzettend gehecht aan hun strategie en willen niets liever dan terug naar het oude; dat wat ze aan werk of wat ook konden verzetten. “Na… [vul maar in]… is het allemaal misgelopen, daarvoor kon ik het nog allemaal wél!” is een zin die ik regelmatig hoor. En soms betrap ik me er op dat ik dan ongeduldig word (mijn strategie meldt zich ook). Ik geef vaak aan dat als ze dát zouden kunnen, ze ongetwijfeld die weg al hadden gevonden en op hun oude manier zouden zijn doorgegaan. Sterker, voor ze bij mij komen, hebben ze dat meestal al gedaan en in afnemend succes bewerkstelligd. Tot het niet meer lukt.
De meeste cliënten herkennen zich daar in.
Ik besef steeds meer dat het van het grootste belang is dat cliënten niet alleen gaan zien wat dat hen kost – en al die tijd al gekost heeft – maar ook welke delen dat in hen over het hoofd ziet. Dat het een pijnlijk bericht begraaft dat juist in het licht gezet dient te worden. Dat we nu juist de mogelijkheid hebben die betekenisverleningen te exploreren en te ervaren hoe die werkelijk huishouden in je lijf, je gevoels- en gedachtewereld. Het zou de mooiste kans om zeep helpen om in alle vrijheid vanuit je authentieke zijn te ervaren hoe je wél wilt zijn en leven.
Daar word ik dan weer blij van.